b b

اکوکاردیوگرام یک آزمایش تصویربرداری پزشکی است که از امواج صوتی برای بررسی ساختار و عملکرد قلب استفاده می کند. این آزمایش به پزشک اجازه می دهد تا از زوایای مختلف به قلب نگاه کند و به دنبال علائم بیماری یا آسیب باشد.
اکوکاردیوگرافی به دو روش اصلی انجام می شود:
اکوکاردیوگرافی ترانس توراسیک (TTE): در این روش یک پروب حاوی امواج صوتی بر روی قفسه سینه بیمار قرار می گیرد. امواج صوتی از قلب منعکس شده و توسط کاوشگر دریافت می شود. تصاویر به دست آمده توسط این تست بر روی صفحه نمایش کامپیوتر نمایش داده می شود.
اکوکاردیوگرافی ترانس مری (TEE): در این روش آزمایشی که حاوی امواج صوتی است از طریق مری به سمت قلب هدایت می شود. این روش تصاویر دقیق تری از قلب نسبت به اکوکاردیوگرافی ترانس توراسیک ارائه می دهد.
اکوکاردیوگرام می تواند برای ارزیابی انواع بیماری های قلبی وقیمت اکو قلب استفاده شود، از جمله:
اختلالات دریچه قلب: این اختلالات شامل تنگی دریچه، نارسایی دریچه و سوراخ شدن دریچه است.
نارسایی قلبی: نارسایی قلبی زمانی رخ می دهد که قلب به اندازه کافی خون پمپاژ نمی کند.
بیماری عروق کرونر: بیماری عروق کرونر زمانی رخ می دهد که شریان های کرونری خون رسانی به قلب مسدود شوند.
نقایص مادرزادی قلب: این اختلالات زمانی رخ می دهند که قلب به طور طبیعی شکل نگیرد.
تومورهای قلبی: این تومورها می توانند در داخل یا اطراف قلب رشد کنند.
همچنین می توان از اکوکاردیوگرافی برای ارزیابی عملکرد قلب در حین ورزش استفاده کرد. این آزمایش به پزشک کمک می کند تا تشخیص دهد که آیا قلب بیمار می تواند خون را در حین ورزش به طور موثر پمپاژ کند یا خیر.
اکوکاردیوگرافی یک آزمایش بی خطر و بدون درد است. آزمایش معمولاً حدود 30 دقیقه طول می کشد.

گوش انسان از سه قسمت اصلی تشکیل شده است که با ویزیت متخصص گوش و حلق و بینی در منزل بیشتر مشخص میشود:

گوش بیرونی

گوش بیرونی شامل لاله گوش، مجرای گوش و پرده صماخ است. لاله گوش امواج صوتی را جمع آوری می کند و آنها را به مجرای گوش هدایت می کند. مجرای گوش امواج صوتی را به پرده صماخ می رساند. پرده صماخ یک غشای نازک است که ارتعاشات امواج صوتی را به گوش میانی منتقل می کند.

گوش میانی

گوش میانی شامل سه استخوانچه گوش است: چکشی، سندانی و رکابی. این استخوانچه ها ارتعاشات پرده صماخ را تقویت می کنند و آنها را به گوش داخلی منتقل می کنند.

گوش داخلی

گوش داخلی شامل حلزون، کانال نیم دایره ای و عصب شنوایی است. حلزون یک اندام کوچک است که حاوی سلول های مویی است. این سلول ها ارتعاشات امواج صوتی را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کنند. این سیگنال های الکتریکی توسط عصب شنوایی به مغز منتقل می شوند.مغز این سیگنال ها را به عنوان صدا تفسیر می کند.

علاوه بر این سه قسمت اصلی، گوش دارای چندین ساختار دیگر نیز هست، از جمله:

• غضروف گوش: غضروف گوش به شکل دادن و حمایت از گوش کمک می کند.
• عصب های گوش: عصب های گوش سیگنال های الکتریکی از گوش را به مغز منتقل می کنند.
• عروق خونی گوش: عروق خونی گوش به تأمین خون به گوش کمک می کنند.
• غدد گوش: غدد گوش ترشحات خاصی را تولید می کنند که به محافظت از گوش کمک می کنند.

• جرم گوش

  جرم گوش، ماده‌ای چرب و چسبناک است که توسط غدد چربی در مجرای گوش خارجی تولید می‌شود. جرم گوش، به عنوان یک سد محافظ عمل می‌کند و از مجرای گوش در برابر عفونت‌ها محافظت می‌کند.

  عفونت گوش خارجی

  عفونت گوش خارجی، وضعیتی است که در آن مجرای گوش خارجی ملتهب و عفونی می‌شود. این عفونت می‌تواند ناشی از باکتری‌ها، قارچ‌ها یا ویروس‌ها باشد. علائم عفونت گوش خارجی عبارتند از:

  • درد گوش
  • تورم گوش
  • قرمزی گوش
  • ترشحات از گوش
  • کاهش شنوایی

  در صورت مشاهده هرگونه علائم مشکوک به عفونت گوش خارجی، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید

گوش یک اندام پیچیده است که نقش مهمی در شنوایی و تعادل ایفا می کن

درمان یبوست شدید با تنقیه معمولاً در سه مرحله انجام می شود:
مرحله اول: آماده سازی
اولین قدم این است که خود را برای تنقیه آماده کنید. این شامل موارد زیر است:
کولون خود را کاملا خالی کنید. می توانید این کار را با استفاده از یک ملین یا تنقیه ساده انجام دهید.
از محلول تنقیه مناسب استفاده کنید. مسهل معمولا آب یا محلول نمکی است. اگر پزشک یا پرستار شما راه حل دیگری را تجویز کرده است، از آن استفاده کنید.
تجهیزات لازم برای تنقیه را آماده کنید این دستگاه ها معمولاً شامل کیت تنقیه، محلول تنقیه و لگن شستشو هستند.
فاز دو. روش تنقیه در منزل :
در مرحله دوم باید تنقیه انجام دهید. شما می توانید این کار را به تنهایی یا با کمک یک پرستار انجام دهید. اگر قصد دارید تنقیه را خودتان انجام دهید، مراحل زیر را دنبال کنید:
در یک موقعیت راحت بخوابید.
یک کیسه پلاستیکی تنقیه را با محلول تنقیه پر کنید.
لوله پلاستیکی را به کیسه پلاستیکی وصل کنید.
یک سر لوله لاستیکی را در آب یا محلول تنقیه فرو کنید تا هوا خارج شود.
اکنون می توانید لوله لاستیکی را به آرامی وارد مقعد کنید.
پمپ پلاستیکی را فشار دهید تا محلول آب یا تنقیه وارد روده بزرگ شود.
هنگامی که روده بزرگ پر شد، باید پمپ پلاستیکی را رها کنید و اجازه دهید مایع به آرامی از روده بزرگ خارج شود.
بخش سوم: استراحت
در مرحله سوم بعد از تنقیه باید استراحت کنید. به بدن در جذب مایعات اضافی کمک می کند.
اگر یبوست شما شدید است، ممکن است لازم باشد چندین بار تنقیه انجام دهید. همچنین ممکن است نیاز به استفاده از ملین داشته باشید.
در اینجا چند نکته برای تنقیه خانگی برای درمان یبوست شدید آورده شده است:
طبق تجویز پزشک یا پرستار از تنقیه استفاده کنید.
قبل از انجام تنقیه روده های خود را کاملا خالی کنید.
از پمپ پلاستیکی با اندازه مناسب استفاده کنید.
مایع را به آرامی به روده بزرگ تزریق کنید.
اگر در حین تنقیه احساس درد یا ناراحتی کردید، بلافاصله آن را متوقف کنید.
اگر هر یک از علائم زیر را بعد از تنقیه مشاهده کردید، فوراً به پزشک یا پرستار خود مراجعه کنید:
گذشته از همه اینها
درد شدید شکم
خونریزی از مقعد
حالت تهوع یا استفراغ

درمان یبوست شدید با تنقیه معمولاً در سه مرحله انجام می شود:
مرحله 1: آماده سازی
در اولین قدم، باید برای تنقیه آماده شوید. این شامل موارد روش تنقیه در منزل است:
کولون را کاملا خالی کنید. می توانید این کار را با استفاده از یک آرام بخش یا با انجام یک تنقیه ساده انجام دهید.
از محلول تنقیه مناسب استفاده کنید. یک ملین معمولا آب یا نمک است. اگر پزشک یا پرستار محلول دیگری را تجویز کرد، از آن استفاده کنید.
ابزار لازم برای تنقیه را آماده کنید. این دستگاه ها معمولاً شامل بسته تنقیه، محلول تنقیه و حوض هستند.
مرحله دوم: تنقیه
در مرحله دوم باید تنقیه انجام دهید. شما می توانید این کار را به تنهایی یا با کمک یک پرستار انجام دهید. اگر می خواهید تنقیه را خودتان انجام دهید، مراحل زیر را دنبال کنید:
در یک مکان راحت دراز بکشید.
یک کیسه پلاستیکی تنقیه را با محلول تنقیه پر کنید.
لوله لاستیکی را به کیسه پلاستیکی وصل کنید.
یک انتهای لوله لاستیکی را در آب یا محلول تنقیه فرو کنید تا هوا خارج شود.
اکنون می توانید لوله لاستیکی را با دقت وارد مقعد کنید.
پمپ پلاستیکی را فشار دهید تا محلول آب یا تنقیه وارد روده بزرگ شود.
وقتی روده بزرگ پر شد، باید پمپ پلاستیکی را رها کنید و به آرامی آب را از خط خارج کنید.
مرحله سوم: استراحت
در مرحله سوم باید بعد از تنقیه استراحت کنید. این به بدن شما کمک می کند تا مایعات اضافی را جذب کند.
اگر یبوست شما شدید است، ممکن است لازم باشد چندین بار تنقیه انجام دهید. همچنین ممکن است نیاز به استفاده از ملین داشته باشید.
در اینجا چند نکته برای تنقیه خانگی برای درمان یبوست شدید آورده شده است:
از محلول تنقیه تجویز شده توسط پزشک یا پرستار استفاده کنید.
قبل از انجام تنقیه روده ها را کاملا خالی کنید.
از پمپ پلاستیکی با اندازه مناسب استفاده کنید.
به آرامی مایع را وارد روده بزرگ کنید.
اگر در حین تنقیه احساس درد یا ناراحتی کردید، بلافاصله آن را متوقف کنید.
اگر هر یک از علائم زیر را بعد از تنقیه مشاهده کردید، فوراً با پزشک یا پرستار خود تماس بگیرید:
و انجام دهید
درد شدید شکم
خونریزی از مقعد
حالت تهوع یا استفراغ

زخم بستر یک زخم پوستی است که در اثر فشار طولانی مدت بر روی پوست ایجاد می شود. این زخم ها معمولاً در نواحی استخوانی مانند سر استخوان دنبالچه، پاشنه پا، آرنج، شانه و ران ایجاد می شوند.

زخم بستر یک عارضه جدی است که می تواند منجر به عفونت، درد شدید و حتی مرگ شود. بنابراین، پیشگیری از زخم بستر بسیار مهم است. برای درمان زخم بستر در منزل کلیک کنید.

اقدامات اصلی و ضروری برای پیشگیری از زخم بستر عبارتند از:

• جابجایی مکرر بیمار: بیمار باید هر دو ساعت یکبار جابجا شود تا فشار از روی نقاط خاصی از بدن برداشته شود.
• استفاده از وسایل کمکی: وسایل کمکی مانند تشک مواج، بالشتک و صندلی چرخدار می توانند به کاهش فشار بر روی پوست کمک کنند.
• مراقبت از پوست: پوست بیمار باید تمیز و خشک نگه داشته شود. استفاده از کرم مرطوب کننده نیز می تواند به محافظت از پوست کمک کند.

جابجایی مکرر بیمار

مهمترین اقدام برای پیشگیری از زخم بستر، جابجایی مکرر بیمار است. بیمار باید هر دو ساعت یکبار جابجا شود تا فشار از روی نقاط خاصی از بدن برداشته شود. این کار می تواند با کمک پرستار، اعضای خانواده یا خود بیمار انجام شود.

استفاده از وسایل کمکی

وسایل کمکی مانند تشک مواج، بالشتک و صندلی چرخدار می توانند به کاهش فشار بر روی پوست کمک کنند. این وسایل باعث می شوند که وزن بیمار به طور مساوی در سراسر بدن توزیع شود.

مراقبت از پوست

پوست بیمار باید تمیز و خشک نگه داشته شود. استفاده از کرم مرطوب کننده نیز می تواند به محافظت از پوست کمک کند.

در صورت مشاهده هرگونه قرمزی یا زخم در پوست بیمار، باید فوراً به پزشک یا پرستار مراجعه شود.

علاوه بر اقدامات ذکر شده، عوامل دیگری نیز می توانند خطر ابتلا به زخم بستر را افزایش دهند. این عوامل عبارتند از:

• سن بالای 65 سال
• ناتوانی در حرکت و تغییر وضعیت
• بیماری های زمینه ای مانند دیابت و بیماری قلبی
• کاهش وزن
• سیگار کشیدن

کنترل این عوامل نیز می تواند به پیشگیری از زخم بستر کمک کند.